کد مطلب:223694 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:140

صورت و سیرت امام رضا
حضرت ثامن الائمه مانند جدش علی بن ابی طالب علیه السلام دارای قامتی معتدل بود صورتش گندم گون و چهره اش زیبا و جالب توجه و سیمایش نورانی چشمانش جذاب بوده است او هیچوقت در میان سخن كسی سخن نمی گفت هرگز حاجت كسی را رد نمی كرد در خنده قهقهه نمی كرد قائم اللیل صائم النهار همیشه بیاد خدا ذكر می گفت و به تعلیم و تعلم می پرداخت صدقات بسیار داشت كه در شبهای تاریك بخانه محتاجان می برد بیشتر روی حصیر می نشست و مؤدب سخن می گفت. در اعلام الوری می نویسد اخلاق و صفات حمید آن حضرت بسیار است شبها بعبادت مشغول بود و روزها روزه



[ صفحه 96]



می گرفت و با دربان و غلام و كنیز سر یك سفره غذا می خورد و در تاریكی شب بخانه فقرا و بینوایان نان و درهم و دینار می برد احدی را بتندی صدا نمی كرد و سخن كسی را قطع نمی نمود همیشه خنده رو و متبسم بود. ابراهیم صوفی گوید فمن زعم انه رای مثله فی فضله فلا تصدقوه اگر كسی گفت در فضل و فضیلت مانند علی بن موسی الرضا را دیده ام تصدیق نكنید او مرد آسمانی و دارای كمال و فضائل نفسانی بوده او در مكتب ربوبی تربیت شده و از تعلقات علوی بهره مند گشته و در آغوش عصمت و طهارت نشو و نما یافته است صورتش مانند ماه می درخشید و سیرتش نوری در اعماق دل مردم می تابید كه هر بیننده حران مقام سطوت و جمال و كمال او می شد مقام او از جهت فضیلت و مكرمت از جهت صبر و شكیبائی از جود و بخشش از علم و عمل غیر قابل تجمید است از صفات بارز حضرت علی بن موسی علیه السلام بردباری و شكیبائی است و مشكلات زمان خود را در حلم و بردباری خود تحلیل كرد و در حوادث زندگی متمسك به بیان جدش امیرالمؤمنین علیه السلام می شد می گفت: الهی لو ادخلتنی نارك لم اقل انها نار اقول انها جنتی لان رضاك جنتی فاینما انزلتنی اعرف رضا فیه.

ای معبود من بحق تو كه اگر در آتش خود مرا جای دهی گویم اینجا بهشت است زیرا كه رضای تو جنت من است پس هر كجا كه مرا ببری می دانم كه رضای تو همان بوده است.



هر كجا تو با منی من خوشدلم

گر بود در قعر چاهی منزلم



هر كجا یاراست آنجا دلگشاست

دلگشا بی یار زندان بلاست



این سیره را حسین بن علی علیه السلام هم داشت و عرض می كرد و پروردگارا رضای تو برای من سیرت رستگاری است لذا هر چه تو خواهی همان مطلوب من است - واله شاعر اصفهانی گفته است:



ترا خواهم نخواهم رحمتت گر امتحان خواهی

در رحمت برویم بند و درهای بلا بگشا



و عارفی گفته:



فراق و وصل چه باشد رضای دوست طلب

كه حیف باشد از او غیر این تمنائی